Bestuur Supportersclub Oranje in opspraak - Goed speurwerk Follow The Money
"Tienduizenden fans van het Nederlands elftal financierden jarenlang het feestelijke leven van de bestuurders van hun Supportersclub. Tonnen verdwenen in de zakken van de mannen die de belangen van het Oranjelegioen zeiden te vertegenwoordigen." Met deze prikkelende zinnen begint een lang maar lezenswaardig artikel van onderzoeksjournalist Stefan Vermeulen op het platform van Follow The Money.
Het verontrustende nieuws werd al snel opgepikt door andere landelijke media. Ik moest meteen terugdenken aan de onverkwikkelijke mailwisseling die ik ruim 14 jaar geleden had met het bestuur dat nu in opspraak is geraakt.
De aanleiding was onvrede over de krakkemikkige gang van zaken rond de kaartverkoop voor de wedstrijden van Oranje. Ik had toentertijd een Oranje ClubCard omdat ik wel eens wedstrijden van het Nederlands Elftal bezocht en ook regelmatig kaarten aanschafte om te verloten onder de clubs die deelnamen aan het Verenigingspanel van het Mulier Instituut. Aansluiting bij de supportersclub was eigenlijk de enige manier om aan kaarten te komen voor Oranje, maar in de praktijk bleek het allerminst een garantie voor succes. Ik greep regelmatig naast de kaarten of kon slechts kiezen uit matige plaatsen in het stadion. Ik ergerde me hieraan en diende een klacht in. Daarbij informeerde ik en passant waar toch eigenlijk het geld van al die duizenden Oranjesupporters aan werd besteed.
Er ontspon zich een mailwisseling die enkele maanden duurde en waar ik weinig wijzer van werd maar wel de indruk aan over hield dat het zaakje stonk. Ik werd aan het lijntje gehouden en met een kluitje in het riet gestuurd. Dat dit laatste ook de bedoeling was bleek uit een intern mailtje van secretaris Rob Polderman dat per abuis in mijn mailbox terechtkwam, nadat ik voor de zoveelste keer tevergeefs om openheid had aangedrongen over de besteding van de middelen.
-----Oorspronkelijk bericht----- Van: Rob Polderman Verzonden: maandag 14 april 2003 9:53 Aan: Jan Janssens Onderwerp: Re: SCO bingo! Hoe bedoel je voorspelbaar. Ik doe nu niets, en zal hem over enige tijd, na een paar aanmaningen, vertellen dat hij het bos in kan. Groet, Rob
Toen ik een kort berichtje terugstuurde met de suggestie "Deze reactie was zeker niet voor mij bestemd..." kreeg ik een even nuchter als ontluisterend antwoord: "Ach, het schept wel duidelijkheid, en eigenlijk hou ik daar wel van." Maar daar werd warempel toch nog wat meer informatie bij gegeven. Niettemin bleven er vele vragen. Dus zette onze mailwisseling zich toch nog eenmaal voort.
Van: Jan Janssens Verzonden: dinsdag 15 april 2003 22:42 Aan: Rob Polderman Onderwerp: Re: SCO
Geachte heer Polderman,
Mijn reactie op uw laatste mail heb ik in rood aan de tekst toegevoegd.
Met vriendelijke groet,
Jan Janssens
----- Original Message -----
From: "Rob Polderman"
To: "Jan Janssens"
Sent: Monday, April 14, 2003 10:32 AM
Subject: RE: SCO
Ach, het schept wel duidelijkheid, en eigenlijk hou ik daar wel van.
Ik hou ook van duidelijkheid, maar dan liever in de antwoorden op mijn vragen.
Op persoonlijke titel: Ik vind dat ik u meer dan netjes geïnformeerd heb, en mis in al uw reacties totaal de opbouwende en constructieve houding.
Op uw laatste mailtje heb ik m.i. uiterst vriendelijk gereageerd.
Uw reactie van vanmorgen was voor mij opnieuw een bevestiging in deze. Noem mijn primiare reactie een stukje frustratie, ik heb er dit weekend heel wat tijd in gestoken uw vragen te beantwoorden, en u vraagt alleen maar meer informatie, zonder te vertellen wat u daarmee wilt, en altijd met een suggestieve ondertoon alsof wij iets te verbergen zouden hebben.
Mijn vragen zijn ingegeven door onvrede over de gang van zaken. Bij herhaling heb ik het idee gekregen dat ik gewoon geen waar voor mijn geld krijg. Als ik dan vervolgens om opheldering vraag en het idee krijg dat u mijn vragen stelselmatig ontwijkt en mij steeds met een kluitje in het riet stuurt (en dat idee is zo gek niet, getuige het mailtje dat u per abuis naar mij stuurde), dan kunt u mij wel een suggestieve ondertoon verwijten, maar u zou ook de hand in eigen boezem kunnen steken en kunnen bedenken dat u dat zelf in de hand heeft gewerkt.
Als ik de gevraagde informatie stuur gaat u opnieuw vragen stellen,
Als u direct meer openheid had gegeven dan had u dat echt wel kunnen voorkomen.
kortom ik ben ieder weekend bezig om één lid gelukkig te maken,
Dat lijkt me schromelijk overdreven. U heeft afgelopen weekend inderdaad enige tijd gestoken in de beantwoording van mijn vragen, en daarvoor heb ik u mijn erkentelijkheid bewezen. Ik kan me niet voorstellen dat de eerdere weinigzeggende reacties nu zoveel tijd hebben gevergd.
in de wetenschap dat dit uiteindelijk niet gaat lukken. Want u wilt altijd meer weten, en zult blijven suggereren.
Over suggereren gesproken. U suggereert hier een ontembare haast pathologische achterdocht aan mijn kant, terwijl het slechts gaat om een kritische en vasthoudende opstelling. Ik heb zeven weken niets meer of minder gedaan dan mijn vragen herhaald. U bent begonnen aan een antwoord, maar maakt het niet af. Het is echt niet zo dat u steeds nieuwe vragen moet beantwoorden.
Ik zie dus geen positief einde aan het door ons gezamelijk ingezette traject. Vandaar mijn reactie.
U onderschat uw eigen mogelijkheden om mij tevreden te stellen en gaat er te gemakkelijk aan voorbij dat u mijn vragen twee maanden onbeantwoord heeft gelaten. Daarom: U weet inmiddels in hoofdlijn hoe onze club in elkaar steekt. Wij worden gecontroleerd door de KNVB en onze accountant. Bovendien is er een Raad van Toezicht. We zijn financieel gezond (passen dus goed op de centjes) en werken continu aan verbetering van onze diensten aan leden. Het vermogen houden wij graag aan als weerstandsvermogen, en als het te hoog wordt willen we dit aanwenden voor het creëeren van zaken die duurzaam bijdragen aan de doelstellingen van de stichting, zoals het oprichten van een museum. Dit alles is afgestemd met alle betrokkenen. We willen het graag bij de aan u verstrekte informatie laten. De gevraagde specificatie zullen we u vooralsnog niet verstrekken, om hierboven genoemde redenen.
Nu onderschat u mijn vasthoudenheid. Ik neem daar echt geen genoegen mee. Formeel hoeft de SCO geen verantwoording af te leggen aan een ledenvergadering, maar gelet op de 'publieke functie' die de club vervult, is meer openheid en transparantie op zijn plaats.
In alle oprechtheid, Met vriendelijke groet, Rob Polderman
En toen werd het dus stil. Ik bemachtigde via de Kamer van Koophandel nog wat stukken over de stichting maar werd ook daar niet veel wijzer van. Mijn onderzoek liep vast maar ik wilde het er toch ook weer niet zomaar bij laten zitten dus nam ik eerst contact op met een medewerker van de Directie Sport van het Ministerie van VWS en vervolgens ook met iemand bij de KNVB. Uit mijn mail aan VWS - die ook over andere zaken ging - de volgende passage.
Ik heb recent een even lange als bizarre e-mailuitwisseling gehad met het bestuur van de Supportersclub Oranje. Als particulier lid, wel te verstaan. Omdat ik af en toe naar een voetbalwedstrijd van Oranje wil, ben ik lid van die club. Aangezien ik het idee heb dat het lidmaatschap bar weinig voorstelt en naar verhouding veel te veel geld kost, heb ik geprobeerd me een beetje in de financieel-organisatorische huishouding van die club te verdiepen. Dat lukt maar matig, want de club wil gewoon geen openheid geven, laat staan zich verantwoorden. En via de KvK word je ook niet heel veel wijzer. Aangezien de club een kleine 40.000 leden telt, gaat er veel geld in om. Op grond van mijn beperkte inzicht in de handel en wandel van de club, durf ik er mijn hand niet echt voor in het vuur te steken. Er is een groot eigen vermogen opgebouwd, dat is wel duidelijk, maar waartoe blijft volstrekt onduidelijk. Ik wil niet zover gaan dat ik zeg dat er dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen, maar ben er ook niet gerust op dat het niet gebeurt. Hoe dan ook vind ik dat zo’n grote ‘publieke’ organisatie de zaken deugdelijk moet regelen en verantwoorden.
Omdat het signaal noch bij VWS noch bij de KNVB werd opgepikt heb ik mijn mailwisseling daarna ook nog eens doorgestuurd naar een sportjournalist. Maar ook die pakte het niet op.
Knap werk van Stefan Vermeulen en Follow The Money, maar toch ook wel erg jammer dat het nog veertien jaar heeft geduurd voordat de beerput echt openging. Als ikzelf of een van mijn contactpersonen bij VWS en KNVB toen wat vasthoudender was geweest had dat de leden van de supportersclub misschien heel wat geld kunnen besparen.
Voor het volledige artikel, ga naar het platform van Follow The Money.
