Over antieke sporthelden en hun prestaties bestaan veel sterke verhalen.

Onder de titel Records en eeuwige roem publiceerde Guido van Dongen een mooi artikel.

Daarin figureert ook Chionis van Sparta. Uit zijn tekst komen de volgende passages.

 

Sporthelden spreken tot de verbeelding. Niet alleen in onze tijd, maar ook in oudheid. Zoals wij de namen van Carl Lewis (8 maal goud) en Mark Spitz (7 maal goud) kennen, zo bewonderden de Grieken Milon van Kroton, Sostratos van Sikyon, Leonidas van Rhodos, Polydamas van Skotoussa en Chionis van Sparta. Allen wonnen Olympische titels, waarbij de Griekse atleten hun reputatie ontleenden aan de gewonnen titels. Moderne atleten kunnen ook roem vergaren door het vestigen van records. Records speelden in de Griekse erelijsten geen rol omdat zij slechts de beschikking hadden over de zonnewijzer en de waterklok en dat zijn geen instrumenten voor uniforme tijdsbepalingen. Nu wij alles tot op honderdsten van seconden nauwkeurig kunnen meten zijn we gefascineerd door records. De hedendaagse sporters kunnen evenveel roem verkrijgen door het breken van wereld- en Olympische records als door het veroveren van titels. De antieke erelijsten zijn dan ook geheel anders van samenstelling dan moderne overzichten van Olympische en andere sportprestaties.

 

​

Zodra de individuele Griekse atleet een uitmuntende prestatie verrichtte, begon het partijdige thuisfront te juichen en werd een begin gemaakt met de legendevorming rondom de desbetreffende atleet. Deze legendevorming kon een buitenproportionele grootte aannemen naarmate de sportprestatie meer tot de verbeelding sprak. Het is dus logisch dat wij nog steeds weet hebben van de legendarische atleten die, vele honderden jaren geleden, hun Olympische overwinningen behaalden!

​

(…)

​

Een opmerkelijk prestatie werd ook geleverd door de verspringer Chionis van Sparta, een van de weinige uit de oudheid bekende records. Hij sprong namelijk 16,6 meter ver tijdens de 29ste Olympiade in 664 voor Christus. Deze enorme afstand bereikte hij uit stilstand. Het huidige wereldrecord verspringen is slechts 8,96 meter! De 16,6 meter van Chionis lijkt dus een fysiek onmogelijke prestatie. Toch gaat het hier niet om een zeer fantasierijke overlevering, maar doodgewoon om een ander soort sprong, of liever een combinatie van sprongen.

Niet alleen worstelaars, pankratiasten, hardlopers en verspringers maar ook boksers zijn onderwerp van de meest ongelooflijke verhalen. Zo zou Hippomachos van Elis drie tegenstanders hebben verslagen zonder ook maar een keer te zijn geraakt.

​

Ook antieke atleten onderscheidden zich op de Olympische Spelen. Zij waren, dankzij hun kracht, snelheid en behendigheid, in staat zich boven de massa te verheffen. Rondom enkele atleten vormden zich legenden. Dat werd evenzeer veroorzaakt door de (sport)prestaties en overwinningen als door de kritiekloze bewondering van het publiek. De verhalen die met de regelmaat van de klok de ronde deden, deden de waarheid geweld aan. De bewonderde atleet kreeg eigenschappen toebedeeld die hij in werkelijkheid niet bezat. Olympische kampioenen werden gezien als onoverwinnelijke supermensen. Omdat iedereen weet dat onoverwinnelijke supermensen niet bestaan, moeten die verhalen over legendarische atleten toch maar met een korreltje zout worden genomen.